| نویسنده: | |
|---|---|
| گوینده: | James Jenner |
| مدت: | 10 hours and 52 minutes |
| زبان: | English |
رمان طاعون، داستان شیوع یک بیماری مهلک را در اوران، شهری بزرگ در الجزایر، روایت می کند. هزاران موش در ماه آوریل، به بیماری مبتلا شده و می میرند. وقتی که ترسی نه چندان عمیق، جامعه را فرا می گیرد، روزنامه ها و جراید شروع به تأکید بر اهمیت یک اقدام فوری می کنند و درنهایت، مقامات دولتی دستور به جمع آوری و سوزاندن روزانه ی موش ها می دهند. خیلی زود پس از این اتفاق، میشل که دربان ساختمانی است که دکتر ریو در آن کار می کند، پس از ابتلا به تبی عجیب، جان خود را از دست می دهد. بعد از به وقوع پیوستن چندین مورد مشابه، یکی از همکاران دکتر ریو به نام کاستل، مطمئن می شود که این بیماری، طاعون است. او و دکتر ریو مجبور می شوند تا با انکار و بی اعتنایی مقامات دولتی و سایر پزشکان در رابطه با اقدامی سریع و سرنوشت ساز برای کنترل بیماری، به مبارزه برخیزند. فقط زمانی که دیگر کار از کار گذشته است و عملا امکان انکار شیوع یک بیماری کشنده در شهر وجود ندارد، مقامات حکومتی دست به اقدامات سخت گیرانه ی بهداشتی زده و شهر را قرنطینه می کنند. رمان طاعون، برخلاف مخالفت های آلبر کامو، یک اثر کلاسیک هستی گرایانه در نظر گرفته می شود. لحن راوی کتاب، با جملاتی ساده اما چندوجهی و داستانی تمثیلی که بیشتر مواقع، اشاره به ذهن و خودآگاهی بشر دارد، مخاطب را به یاد آثار کافکا، به خصوص رمان محاکمه، می اندازد.
The Plague is a novel by Albert Camus, published in 1947.
It tells the story from the point of view of a narrator of a plague sweeping the French Algerian city of Oran. The narrator remains unknown until the start of the last chapter, chapter 5 of part 5. The novel presents a snapshot of life in Oran as seen through the author's distinctive absurdist point of view.
The book tells a gripping tale of human unrelieved horror, of survival and resilience, and of the ways in which humankind confronts death, The Plague is at once a masterfully crafted novel, eloquently understated and epic in scope, and a parable of ageless moral resonance, profoundly relevant to our times. In Oran, a coastal town in North Africa, the plague begins as a series of portents, unheeded by the people. It gradually becomes an omnipresent reality, obliterating all traces of the past and driving its victims to almost unearthly extremes of suffering, madness, and compassion.
The Plague is considered an existentialist classic despite Camus' objection to the label. The novel stresses the powerlessness of the individual characters to affect their destinies. The narrative tone is similar to Kafka's, especially in The Trial, whose individual sentences potentially have multiple meanings; the material often pointedly resonating as stark allegory of phenomenal consciousness and the human condition
برای دانلود کتابها باید اشتراک تهیه کنید
و دسترسی به بهترین کتاب‌های صوتی و الکترونیک
دیدگاه‌ها
دوست داریم نظرتان را بدانیم، اولین دیدگاه را بنویسید.